Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

to act pro se

  • 1 pro consule

    prō-consul (also separately, prō consŭle; v. pro, II. B. 2.; and abbreviated, procos.), is, m.
    I.
    One who at the close of his consulship in Rome became governor of a province, or military commander under a governor; a proconsul, Cic. Div. 2, 36, 76: Domitium proconsulem arcessivit, Sall. Fragm. ap. Prisc. p. 902 P.:

    agendas pro praetoribus, prove consulibus grates,

    Tac. A. 15, 22:

    L. Manilius Procos.,

    Caes. B. G. 3, 20.—
    B.
    Transf., of an ex-prœtor made governor of a province:

    (Gellius) cum pro consule ex praeturā in Graeciam venisset,

    Cic. Leg. 1, 20, 53; Liv. 37, 46.—
    2.
    = propraetor, Liv. 39, 29, 4 Weissenb. ad loc.; 33, 25, 9; 35, 22, 6 al.—
    II.
    Under the emperors, who shared the provinces with the Senate, a governor in one of the provinces of the Senate, Suet. Aug. 47; Gai. Inst. 4, 139.—
    B.
    Of municipal officers, Vulg. Act. 19, 38.

    Lewis & Short latin dictionary > pro consule

  • 2 prō-cūrō

        prō-cūrō    (proc-, O., Tb.), āvī, ātus, āre, to take care of, attend to, look after: in pecuniā maximā procurandā: corpora, V.: sacrificia, Cs.—Of an agent or trustee, to take care of, manage: negotia Dionysi, act as steward for.—Of ill omens, to avert, expiate by sacrifice: signa, quae a dis hominibus portendantur: ad haec (prodigia) procuranda, L.: ostentum, Ph.: simul procuratum est, quod tripedem mulum Reate natum nuntiatum erat, L.

    Latin-English dictionary > prō-cūrō

  • 3 prō-vehō

        prō-vehō vēxi, vectus, ere,    to carry forward, move along, convey (old in act.).— Pass, to advance, move forward, go on, ride, drive: leni Africo provectus, Cs.: provehimur portu, V.: paulum ab suis equo provectus, L.: a terrā provectae naves, sailed out, Cs.—Fig., to carry on, carry forward, lead on: huc me provexit oratio: haec spes provexit, ut, etc., led them on so far, L.: Epulantium comitas provexit omnīs ad largius vinum, Cu.— Pass, to be led on, advance, proceed, go onward, make progress: si qui longius in amicitia provecti essent: provectus est intemperantiā linguae in maledicta, was betrayed, L.: quid ultra Provehor? why say more? V.: iam aetate provectus, advanced in life.—To advance, exalt, elevate, raise: ecquo te tua virtus provexisset?: ad summos honores alios, L.: Vim temperatam di provehunt In maius, H.: Agrippinae gratiā provectus, Ta.

    Latin-English dictionary > prō-vehō

  • 4 prō-videō

        prō-videō vīdī, vīsus, ēre,    to see in advance, discern, descry: ubi, quid petatur, procul providere nequeat, L.: Excusare... quod non Providisset eum, H.—Fig., to see beforehand, foresee: quid eventurum sit: plus animo providere existimabatur, quod, etc., Cs.—To act with foresight, take precautions, see to it, be careful: actum de te est, nisi provides: nisi providisses, tibi ipsi pereundum fuisset: saluti: a dis vitae hominum provideri: est de Brundisio providendum: de re frumentariā, Cs.: ut quam rectissime agatur providebo: ne nocere possent ego providi: ne qua civitas suis finibus recipiat, a me provisum est, Cs.: Provisumst, ne abeat, T.—To see to, look after, care for, provide, prepare, make ready: multum in posterum providerunt, quod, etc.: rem frumentariam, Cs.: providentia haec potissimum providet, ut, etc.: omnia, S.: Verbaque provisam rem non invita sequentur, H.—To prevent, guard against, avert, avoid, obviate: neque omnino facere aut providere quicquam poterant, S.: quae consilio provideri poterunt, cavebuntur.

    Latin-English dictionary > prō-videō

  • 5 Programmpunkt

    m item (on the agenda); einer Partei: plank
    * * *
    Pro|grạmm|punkt
    m
    item on the agenda; (TV) programme (Brit), program (US); (bei Show) act
    * * *
    Pro·gramm·punkt
    m item on the agenda; (Show) act
    * * *
    Programmpunkt m item (on the agenda); einer Partei: plank

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > Programmpunkt

  • 6 действовать

    1. гл. act
    2. гл. operate, function, work, run

    действовать оператором на … — operate on …

    Синонимический ряд:
    1. влиять (глаг.) влиять; воздействовать; оказывать влияние; сказываться
    2. орудовать (глаг.) орудовать
    3. работать (глаг.) работать; функционировать
    Антонимический ряд:
    бездействовать; противодействовать

    Русско-английский большой базовый словарь > действовать

  • 7 действовать

    Русско-английский научный словарь > действовать

  • 8 действовать от собственного имени

    Универсальный русско-английский словарь > действовать от собственного имени

  • 9 procuro

    prō-cūro (the first o scanned short, Tib. 1, 5, 13; Ov. A. A. 1, 587), āvi, ātum, 1, v. a. and n., to take care of, attend to, look after any thing.
    I.
    In gen. (class.; syn.: curam gero).
    (α).
    Act.:

    nunc tu te interim, quasi pro puerperā, hic procuras,

    Plaut. Truc. 2, 4, 59:

    pueros,

    id. Poen. prol. 28; cf.:

    nunc puero utere et procura,

    id. Truc. 4, 4, 25:

    hic sunt trecenti nummi... hinc me procura,

    id. Poen. 3, 4, 5:

    corpora,

    Verg. A. 9, 158:

    sacrificia,

    Caes. B. G. 6, 13:

    sacra,

    Nep. Them. 2, 8:

    arbores,

    Cato, R. R. 43:

    semina,

    Pall. 7, 9:

    plantas,

    id. 12, 7, 11.—
    (β).
    Neutr., with dat., to look after, care for (ante- and post-class.):

    bene procuras mihi,

    Plaut. Stich. 1, 2, 37:

    victui potuique,

    Arn. 3, 115.—
    II.
    In partic., to take care of, to manage one's affairs (class.).
    A.
    Act.:

    procurat negotia Dionysii,

    Cic. Fam. 12, 24, 3:

    hereditatem,

    id. Att. 6, 9, 2.—Hence, of religious acts, to avert or expiate (evil omens) by sacrifice (cf.:

    expio, lustro): monstra,

    Cic. Div. 1, 2, 3:

    procurare atque expiare signa, quae a diis hominibus portenduntur,

    id. ib. 2, 63, 130; Liv. 1, 21; 5, 18; 27, 37:

    ostentum,

    Phaedr. 3, 3, 16:

    fulgur,

    Suet. Galb. 4:

    sacrificio ostentorum ac fulgurum denuntiationes procurantur,

    Val. Max. 1, 1, 1.—
    B.
    Neutr., to hold a charge or administration, to be procurator:

    cum procuraret in Hispaniā,

    Plin. Ep. 3, 5, 17:

    procurante Pontio Pilato Judaeam,

    Vulg. Luc. 3, 1; Dig. 29, 2, 86.—With dat. of person (post-class.):

    procurare patri,

    to act as agent for, Dig. 32, 1, 34, § 1; 27, 1, 44.— With dat. of thing:

    operibus publicis,

    Dig. 43, 8, 2.—Of religious acts, to make expiation or atonement: VT CONSVL HOSTIIS MAIORIBVS IOVI ET MARTI PROCVRARET, S. C. ap. Gell. 4, 6, 2.—With ne:

    ipse procuravi, ne possent saeva nocere Somnia, ter sancta deveneranda mola,

    Tib. 1, 5, 13.— Impers. pass.:

    simul procuratum est, quod tripedem mulum Reate natum nuntiatum erat,

    Liv. 40, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > procuro

  • 10 proconsul

    prō-consul (also separately, prō consŭle; v. pro, II. B. 2.; and abbreviated, procos.), is, m.
    I.
    One who at the close of his consulship in Rome became governor of a province, or military commander under a governor; a proconsul, Cic. Div. 2, 36, 76: Domitium proconsulem arcessivit, Sall. Fragm. ap. Prisc. p. 902 P.:

    agendas pro praetoribus, prove consulibus grates,

    Tac. A. 15, 22:

    L. Manilius Procos.,

    Caes. B. G. 3, 20.—
    B.
    Transf., of an ex-prœtor made governor of a province:

    (Gellius) cum pro consule ex praeturā in Graeciam venisset,

    Cic. Leg. 1, 20, 53; Liv. 37, 46.—
    2.
    = propraetor, Liv. 39, 29, 4 Weissenb. ad loc.; 33, 25, 9; 35, 22, 6 al.—
    II.
    Under the emperors, who shared the provinces with the Senate, a governor in one of the provinces of the Senate, Suet. Aug. 47; Gai. Inst. 4, 139.—
    B.
    Of municipal officers, Vulg. Act. 19, 38.

    Lewis & Short latin dictionary > proconsul

  • 11 progredior

    prō-grĕdĭor, gressus, 3 (collat. form, acc. to the fourth conj., inf. progrediri, Plaut. Cas. 5, 1, 9; imp. progredimino, id. Ps. 3, 2, 70; act. collat. form, v. infra fin.), v. dep. a. [gradior], to come or go forth, to go or march forward, go on, advance, proceed (class.; syn.: prodeo, proficiscor).
    I.
    Lit.:

    ut regredi quam progredi mallent,

    Cic. Off. 1, 10, 33:

    si quo hic gradietur, pariter progrediminor,

    Plaut. Ps. 3, 2, 70:

    foras,

    id. Men. 1, 1, 33; id. Bacch. 4, 2, 29:

    pedetemptim,

    Lucr. 5, 533:

    ex domo,

    Cic. Cael. 24, 60:

    longius a castris,

    Caes. B. G. 7, 14:

    in locum iniquum,

    id. B. C. 1, 45:

    tridui viam progressi,

    id. B. G. 4, 4; 5, 47; 7, 61: ad Inalpinos cum exercitu, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 4, 1:

    ante signa,

    Liv. 7, 41:

    obviam alicui,

    id. 7, 10 fin.
    II.
    Trop.:

    nunc ad reliqua progrediar,

    will proceed, Cic. de Or. 3, 30, 119:

    procedere et progredi in virtute,

    id. Fin. 4, 23, 64: cum autem progrediens confirmatur animus, agnoscit ille quidem naturae vim, sed ita ut progredi possit longius, id. [p. 1461] ib. 5, 15, 43; so,

    longius progredi,

    to go on, id. Phil. 2, 4, 9:

    quoad progredi potuerit feri hominis amentia,

    id. ib. 11, 3, 6:

    videamus, quatenus amor in amicitiā progredi debeat,

    id. Lael. 11, 36:

    divinatio conjecturā nititur, ultra quam progredi non potest,

    id. Div. 1, 14, 24:

    progredientibus aetatibus,

    id. Fin. 5, 15, 41:

    paulum aetate progressus,

    advanced in age, become older, id. Sen. 10, 33:

    in adulationem progressus,

    Tac. A. 3, 47:

    quo amentiae progressi sunt,

    Liv. 28, 27:

    paulum aliquid ultra primas litteras progressi,

    Quint. 1, 1, 8; cf.:

    incipientibus aut paulum progressis,

    id. 11, 3, 149.—Hence, prōgressus, a, um, P. a., advanced:

    progressā aetate,

    Suet. Claud. 2.— Comp.:

    ut progressior reverteretur anima,

    Tert. Anim. 31:

    progressioris aetatis sum,

    Vulg. Josh. 23, 2.— Act. collat. form, prōgrĕdĭo, īre, to go forward, etc. (ante-class.): age, move te, in navem primus progredi, Nov. ap. Non. 473, 27.

    Lewis & Short latin dictionary > progredior

  • 12 protesto

    prō-testor, ātus, 1, v. dep. a. ( act. collat. form prōtesto, āre, acc. to Prisc. p. 799), to declare in public, to bear witness, testify, protest (post-Aug.):

    praedico, protestor, non ego parricidium faciam,

    Quint. Decl. 4, 21:

    quae mihi conscius sum, protestabor,

    Front. Nep. Am. 2 Mai:

    floris species florem rerum protestatur,

    Macr. S. 1, 17 fin.:

    mulier magno fidem praesidis protestata clamore,

    App. M. 10, p. 252; Vulg. Act. 20, 23; Just. Inst. prooem. 1.—With object-clause:

    quippe protestantur, pietatis gratiā id se facere,

    Dig. 11, 7, 14, § 8.

    Lewis & Short latin dictionary > protesto

  • 13 protestor

    prō-testor, ātus, 1, v. dep. a. ( act. collat. form prōtesto, āre, acc. to Prisc. p. 799), to declare in public, to bear witness, testify, protest (post-Aug.):

    praedico, protestor, non ego parricidium faciam,

    Quint. Decl. 4, 21:

    quae mihi conscius sum, protestabor,

    Front. Nep. Am. 2 Mai:

    floris species florem rerum protestatur,

    Macr. S. 1, 17 fin.:

    mulier magno fidem praesidis protestata clamore,

    App. M. 10, p. 252; Vulg. Act. 20, 23; Just. Inst. prooem. 1.—With object-clause:

    quippe protestantur, pietatis gratiā id se facere,

    Dig. 11, 7, 14, § 8.

    Lewis & Short latin dictionary > protestor

  • 14 protraho

    prō-trăho, xi, ctum, 3 (sync. form protraxtis for protraxistis, Sil. 16, 84.— Inf. protraxe for protraxisse, Lucr. 5, 1159), v. a., to draw or drag forth, to bring forth or out, pull out, to draw to a place (class.; cf.: promo, profero).
    I.
    Lit., Cels. 7, 12, 1:

    aliquem e tentorio,

    Tac. H. 4, 27:

    me istam capillo protracturum in viam,

    Plaut. Merc. 4, 4, 58:

    aliquem hinc in convivium,

    Cic. Verr. 2, 4, 10, § 24:

    Calchanta in medios,

    Verg. A. 2, 123:

    aliquem in medium manibus suis,

    Suet. Ner. 53:

    ad operas mercenarias statim protrahi,

    Cic. Phil. 1, 9, 22:

    pedibusque informe cadaver (Caci) Protrahitur,

    Verg. A. 8, 265:

    multa siti protracta corpora,

    Lucr. 6, 1264:

    e tentorio,

    Tac. H. 4, 27.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to drag forth, to draw or bring anywhere:

    aliquid in lucem,

    Lucr. 4, 1189:

    ad gestum pueros,

    id. 5, 1031:

    quidquid paulatim protrahit aetas In medium,

    id. 5, 1387 dub. (v. Lachm. II. p. 346):

    indicem ad indicium,

    Liv. 33, 28:

    nudi in medium protrahebantur,

    id. 28, 29. —
    B.
    In partic.
    1.
    To bring to light, discover, disclose, reveal, expose, betray:

    auctorem nefandi facinoris,

    Liv. 45, 5:

    inimicum,

    id. 44, 26:

    facinus per indicium,

    id. 27, 3:

    publicanorum fraudes,

    Vell. 2, 92, 2:

    nec meus indicio latitantes versus amicus Protraheret,

    Ov. Tr. 3, 4, 71.—
    2.
    To lengthen out any thing as to time, to prolong, protract, defer (post-Aug.;

    syn.: produco, propago): protrahere ac differre stipendia militum,

    Suet. Ner. 32:

    convivia in primam lucem,

    id. Caes. 52; cf.:

    epulas a medio die ad mediam noctem,

    id. Ner. 27:

    in serum dimicatione protractā,

    id. Aug. 17:

    sermones,

    Vulg. Act. 20, 7.— Pass. in mid. force: quid diutius protrahor? why dwell longer on this? Vop. Tac. 6.— Absol.:

    quinque horas protraxit,

    i. e. he lingered for five hours, Suet. Ner. 33 fin.
    3.
    To weary, detain too long:

    ne diutius te protraham,

    Vulg. Act. 24, 4.—
    4.
    To extend, increase (post-class.):

    utrum hoc usque ad Graecum sermonem tantum protrahimus, an verum et ad alium... dubitari potest,

    Dig. 45, 1, 1 fin.:

    insolentiam,

    Val. Max. 1, 5, 8 (al. pertraheret).—
    5.
    To bring or reduce to:

    ad paupertatem protractus,

    Plaut. Trin. 1, 2, 72.

    Lewis & Short latin dictionary > protraho

  • 15 provideo

    prō-vĭdĕo, vīdi, vīsum, 2, v. n. and a.
    I.
    Neutr.
    A.
    Lit., to see forwards or before one's self, to see in the distance, to discern, descry (very rare):

    ubi, quid petatur, procul provideri nequeat,

    Liv. 44, 35, 12.—
    B.
    Trop.
    1.
    To be provident or cautious, to act with foresight, to take care (rare but class.; syn. praecaveo): actum de te est, nisi provides. Cic. Fam. 9, 18, 4; id. Rab. Post. 1, 1:

    nisi providisses, tibi ipsi pereundum fuisset,

    id. Verr. 2, 1, 61, § 157.—
    2.
    To see to, look after, care for; to provide, make preparation or provision for any thing (freq. and class.); constr. absol., with dat., de, ut, ne: multum in posterum providerunt, quod, etc., Cic. Agr. 2, 33, 91:

    nihil me curassis, ego mihi providero,

    Plaut. Most. 2, 2, 93:

    rei frumentariae,

    Caes. B. G. 5, 8:

    condicioni omnium civium,

    Cic. Cael. 9, 22:

    ut consulas omnibus, ut provideas saluti,

    id. Q. Fr. 1, 1, 10, § 31.— Impers. pass.:

    a dis vitae hominum consuli et provideri,

    Cic. N. D. 1, 2, 4:

    est autem de Brundusio providendum,

    id. Phil. 11, 11, 26; cf.:

    de re frumentariā,

    Caes. B. C. 3, 34:

    de frumento,

    id. B. G. 3, 3:

    ut quam rectissime agantur omnia providebo,

    Cic. Fam. 1, 2, 4.—So with ne, Cic. Verr. 1, 17, 51:

    cura et provide, ne quid ei desit,

    id. Att. 11, 3, 3:

    ne qua civitas suis finibus recipiat, a me provisum est,

    Caes. B. G. 7, 20; cf. impers.:

    provisum est, ne, etc.,

    Ter. Phorm. 5, 2, 14:

    provisum atque praecautum est, ne quid, etc.,

    Liv. 36, 17.—
    II.
    Act.
    A.
    Lit., to see or perceive in the distance (very rare):

    nave provisā,

    Suet. Tib. 14; id. Dom. 14.—
    B.
    Trop.
    1.
    In respect of time, to see or perceive beforehand, to foresee; to see before or earlier (class.): si qui, quae eventura sunt, provideant, Pac. ap. Gell. 14, 1, 34 (Trag. Rel. v. 407 Rib.); cf. Cic. Fin. 1, 14, 47:

    rem, quam mens providit,

    Lucr. 4, 884:

    quod ego, priusquam loqui coepisti, sensi atque providi,

    Cic. Vatin. 2, 4; cf. Caes. B. G. 7, 30:

    medicus morbum ingravescentem ratione providet, insidias imperator, tempestates gubernator,

    Cic. Div. 2, 6, 16:

    providere, quid futurum sit,

    id. Mur. 2, 4:

    quod adhuc conjecturā provideri possit,

    id. Att. 1, 1, 1:

    tempestas ante provisa,

    id. Tusc. 3, 22, 52:

    ratio explorata atque provisa,

    id. Verr. 2, 1, 6, § 15:

    non hercle te provideram,

    Plaut. As. 2, 4, 44:

    aliquem,

    Hor. Ep. 1, 7, 69.—
    2.
    To see to, look after, care for, give attention to; to prepare or provide for any thing:

    eas cellas provident, ne habeant in solo umorem,

    Varr. R. R. 3, 10, 4:

    ut res tempusque postulat, provideas atque administres,

    Cic. Fam. 14, 21:

    providentia haec potissimum providet, ut, etc.,

    id. N. D. 2, 22, 58:

    omnia,

    Sall. C. 60, 4:

    ea, quae ad usum navium pertinerent,

    Caes. B. G. 3, 9:

    rem frumentariam,

    id. ib. 6, 9; cf.:

    frumento exercitui proviso,

    id. ib. 6, 44:

    provisi ante commeatūs,

    Tac. A. 15, 4:

    verbaque provisam rem non invita sequentur,

    Hor. A. P. 311:

    omnia quae multo ante memoi provisa repones,

    Verg. G. 1, 167; cf.: providebam Dominum in conspectu meo, kept in view, i. e. in mind, Vulg. Psa. 15, 8.—
    3.
    Providere aliquid, to prevent, obviate an evil (syn. cavere):

    neque omnino facere aut providere quicquam poterant,

    Sall. J. 99, 2 Kritz:

    quicquid provideri potest, provide,

    Cic. Att. 5, 11, 1:

    quae consilio provideri poterunt, cavebuntur,

    id. ib. 10, 16, 2; Liv. 36, 17, 2; Plin. 34, 6, 14, § 30 Sillig; 34, 7, 18, § 40; Plin. Ep. 3, 9, 6.—Hence,
    A.
    prōvĭ-dens, entis, P. a., foreseeing, provident, prudent (class.):

    homo multum providens,

    Cic. Fam. 6, 6, 9.— Comp.:

    id est providentius,

    more prudent, Cic. Fam. 3, 1, 1.— Sup.:

    providentissimus quisque,

    Tac. H. 1, 85; Plin. Ep. 9, 13, 6.— Adv.: prōvĭdenter, with foresight, providently, prudently, Sall. J. 90, 1; Plin. Pan. 1; Dig. 47, 3, 1.— Comp.:

    quanto melius quanto providentius,

    Quint. Decl. 14, 8.— Sup.:

    providentissime,

    Cic. N. D. 3, 40, 94; Plin. Ep. 10, 61 (69), 1; 10, 77 (81), 1.—
    * B.
    prōvīsō, adv., with foresight or forethought, prudently:

    temere, proviso,

    Tac. A. 12, 39.

    Lewis & Short latin dictionary > provideo

  • 16 provoco

    prō-vŏco, āvi, ātum, 1, v. a. and n., to call forth, call out.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen. (very rare):

    aliquem,

    Plaut. Ps. 2, 2, 43:

    ut ubi illaec prodeat, me provoces,

    id. Mil. 4, 3, 28; id. Bacch. 3, 3, 40:

    mandant, ut ad se provocet Simonidem,

    Phaedr. 4, 23, 25:

    dum rota Luciferi provocet orta diem,

    lead up, call forth, Tib. 1, 9, 62:

    Memnonis mater roseo provocet ore diem,

    Ov. P. 1, 4, 58; cf. id. F. 1, 456:

    provocare et elicere novas radiculas,

    Col. 3, 15, 5.—
    B.
    In partic.
    1.
    To call out, challenge, invite one to any thing (as to play, sing, drink, fight, etc.):

    provocat me in aleam,

    challenged me to a game, Plaut. Curc. 2, 3, 75:

    pedibus,

    to a race, id. Ep. 5, 1, 58:

    aliquem tesseris,

    Macr. S. 1, 10:

    aliquem cantatum,

    Ter. Eun. 3, 1, 53:

    aliquem ad pugnam,

    Cic. Tusc. 4, 22, 49; cf. Liv. 8, 7, and Flor. 2, 17, 11 Duker: duces nec prohibere paucos temere provocantis volebant, nec, etc., Liv. 23, 16, 4:

    et oleo et mero viros provocant,

    Sen. Ep. 95, 21:

    aliquem ad bibendum,

    Vop. Firm. 4.—
    2.
    In jurid. lang., to take a cause before a higher court, to appeal, make an appeal; in this signif. usually neutr., ad aliquem; act. only post-class., with the judge to whom the appeal is made as object (cf. appello).
    (α).
    Neutr.:

    ut de majestate damnati ad populum provocent,

    Cic. Phil. 1, 9, 21; cf.: quam id rectum sit, tu judicabis;

    ne ad Catonem quidem provocabo,

    id. Att. 6, 1, 7:

    provoco ad populum,

    Liv. 8, 33:

    arreptus a viatore, Provoco, inquit,

    I appeal, id. 3, 56:

    si a duumviris provocarit, provocatione certato,

    id. 1, 26, 6; 3, 56:

    ab omni judicio poenāque provocari licere,

    Cic. Rep. 2, 31, 54.—
    (β).
    Act., to appeal to a judge (post-class.):

    si judicem provocent,

    Dig. 8, 28, 6:

    si praefectus urbi judicem dederit, ipse erit provocandus, qui eum judicem dederit,

    ib. 49, 3, 1.—Also:

    provocare judicium ad populum,

    to bring the decision before the people by appeal, Val. Max. 8, 1, 1;

    rarely, aliquem ad judicem,

    to cite, summon before, App. Flor. p. 360, 24.—
    II.
    Trop.
    A.
    To challenge to a contest, to contend with, emulate, rival, vie with (post-Aug.):

    aliquem virtute,

    to vie with him in virtue, Plin. Ep. 2, 7, 4:

    elegia Graecos provocamus,

    Quint. 10, 1, 93; cf.:

    ea pictura naturam ipsam provocavit,

    Plin. 35, 10, 36, § 94.—Of things, Plin. 16, 8, 12, § 32:

    immensum latus Circi templorum pulchritudinem provocat,

    id. Pan. 51, 3.—
    B.
    To challenge, incite, provoke to any thing:

    felicitas temporum, quae bonam conscientiam civium tuorum ad usum indulgentiae tuae provocat,

    Plin. Ep. 10, 12 (7) fin.:

    omni comitate ad hilaritatem et jocum provocare,

    Suet. Calig. 27; id. Claud. 21:

    tacentes ad communionem sermonis,

    id. Aug. 74.—
    C.
    To excite, stimulate, exasperate, stir up, rouse with any thing (class.;

    syn.: irrito, lacesso): qui non solum a me provocatus sed etiam suā sponte solet, etc.,

    Cic. Fam. 1, 7, 3:

    aliquem beneficio,

    id. Off. 1, 15, 48:

    sermonibus,

    Caes. B. C. 1, 74:

    minis et verbis,

    Tac. H. 3, 24:

    bello,

    id. ib. 4, 17:

    injuriā,

    id. A. 14, 49 et saep.:

    ad iracundiam,

    Vulg. Isa. 63, 10; id. Deut. 4, 25. —
    D.
    To call forth, occasion, produce, cause:

    officia comitate,

    Tac. H. 5, 1:

    mortem tot modis,

    Plin. 19, praef. 1, §

    5: bellum,

    Tac. G. 35; Plin. Pan. 16.—
    E.
    (Acc. to I. B. 2.) To appeal to any thing, to cite as authority or proof (late Lat.):

    ad litteras Pudentillae,

    App. Mag. 84, p. 326, 40:

    ad Judaeorum Codices provocare,

    Aug. Serm. 202, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > provoco

  • 17 Prozesskostenhilfegesetz

    Pro·zess·kos·ten·hil·fe·ge·setzRR
    nt JUR Legal Aid and Advice Act

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > Prozesskostenhilfegesetz

  • 18 Programmpunkt

    Pro·gramm·punkt m
    item on the agenda;
    ( Show) act

    Deutsch-Englisch Wörterbuch für Studenten > Programmpunkt

  • 19 profugio

    prŏ-fŭgĭo (with first syll. long, Juvenc. 2, 477), fūgi, 3, v. a. and n.
    I.
    Act., to flee before or from, to flee, fly from any thing ( poet. and post-Aug.):

    Phocaeorum Velut profugit execrata civitas Agros,

    Hor. Epod. 16, 18:

    conspectum conversationemque civium suorum profugit,

    Sen. Cons. ad Polyb. 17 (36), 4:

    sedes suas,

    Col. 1, 3, 6:

    natos,

    Plin. 7, 2, 2, § 14:

    dominos,

    Curt. 10, 2, 20; Sen. Herc. Fur. 977.—
    II.
    Neutr., to flee, run away, escape (class.):

    domo profugiens,

    Plaut. Capt. prol. 18:

    pedibus Hadrumetum profugerat,

    Caes. B. C. 2, 23:

    Babyloniam,

    Just. 11, 12, 1:

    Cirtam,

    Sall. J. 21, 2; 23, 2:

    aliquo,

    Ter. Ad. 3, 3, 31:

    longius,

    Hirt. B. G. 8, 13:

    istinc,

    Cic. Sen. 14, 47:

    ex oppido,

    Caes. B. G. 7, 11:

    in Britanniam,

    id. ib. 2, 14:

    domo,

    Cic. Brut. 89, 306; Liv. 1, 59:

    cum vi prope justorum armorum profugisset,

    Cic. Sest. 22, 50 B. and K. (Klotz, vim):

    in exsilium,

    id. Dom. 32, 86:

    ex proelio in provinciam,

    Sall. J. 13, 4:

    e carcere,

    Vell. 2, 19, 3; 2, 30, 5.—
    B.
    In partic., to flee for succor to one, take refuge with one (class.):

    se profugere ad Brutum,

    Cic. Att. 15, 21, 1:

    ad Ciceronem,

    Caes. B. G. 5, 44; Sall. J. 74, 1; Just. 13, 8, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > profugio

  • 20 promico

    prō-mĭco, āre, v. n. and a.
    I.
    Neutr., to gleam forth; transf., to spring forth, start forth (post-class.):

    promicant molles plumulae,

    i. e. grow out, App. M. 3, p. 138, 30:

    rosae,

    id. ib. 10, p. 253, 9: lacrimae, burst or gush forth, id. ib. 3, p. 133, 40.—
    II.
    Act., to throw out, deliver with vehemence: orationem, Naev. ap. Non. 65, 6 (promicare extendere et porro jacere, Non.).

    Lewis & Short latin dictionary > promico

См. также в других словарях:

  • Pro se legal representation in the United States/temp — Pro se legal representation refers to the instance of a person representing himself or herself without a lawyer in a court proceeding, whether as a defendant or a plaintiff and whether the matter is civil or criminal. In the United States, such… …   Wikipedia

  • ACT! — Entwickler Sage Betriebssystem Microsoft Windows Kategorie CRM Software Lizenz proprietär …   Deutsch Wikipedia

  • ACT! — Sage ACT! Screenshot  A screenshot of the Customer database of ACT! Developer(s) Sage Initial release 1987 …   Wikipedia

  • Pro-life — is a term representing a variety of perspectives and activist movements in bioethics. It is most commonly (especially in the media and popular discourse) refers to opposition to abortion and support for fetal rights. The term describes the… …   Wikipedia

  • Pro se legal representation in the United States — Pro se legal representation refers to the instance of a person representing himself or herself without a lawyer in a court proceeding, whether as a defendant or a plaintiff and whether the matter is civil or criminal. Pro se is a Latin phrase… …   Wikipedia

  • Pro-life feminism — is the opposition to abortion, based on feminism. Those who take this viewpoint assert that abortion is not a necessary right, but has instead served to hurt women more than it has benefited them. Further, proponents state that abortion does not… …   Wikipedia

  • Pro-oxidant — Pro oxidants are chemicals that induce oxidative stress, either through creating reactive oxygen species or inhibiting antioxidant systems. [cite journal |author=Puglia CD, Powell SR |title=Inhibition of cellular antioxidants: a possible… …   Wikipedia

  • Pro rata — is an adverb or adjective, meaning in proportion . [ [http://encyclopedia.farlex.com/pro+rata Farlex s The Free Dictionary] ] The term is used in many legal and economic contexts, and sometimes spelled pro rata .Meanings of Pro rataMore… …   Wikipedia

  • Pro-avortement — Pro choix Pro choix (en anglais pro choice, c est à dire « pour le choix ») est un terme générique pour désigner les mouvements qui défendent l idée politique et éthique que les femmes devraient avoir le contrôle de leur grossesse et de …   Wikipédia en Français

  • Pro-choice — Pro choix Pro choix (en anglais pro choice, c est à dire « pour le choix ») est un terme générique pour désigner les mouvements qui défendent l idée politique et éthique que les femmes devraient avoir le contrôle de leur grossesse et de …   Wikipédia en Français

  • Pro-life — Pro vie Pro vie (tiré du néologisme anglais pro life) est un mouvement regroupant associations et personnes, croyantes ou non, défendant le « droit à la vie », à travers l opposition à l avortement et à toute forme d euthanasie. Les… …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»